Expeditie Moraspungo

De catalogus van Rushitamo begint meer en meer vorm te krijgen… Samen met Jean en Ria hebben we eens alles samengelegd om te zien hoe we er gaan aan beginnen. We hebben een aantal codes bepaald, foto’s uitgewisseld, informatie dat er moet instaan bepaald, besloten dat de catalogus hoofdzakelijk digitaal zou moeten blijven, enz… Bij sommige zaken zijn we er nog niet goed uit, enerzijds heb je de moeilijkheid dat de prijzen voor de catalogus van België in euro moeten staan, maar door de sterk wisselende koers van de dollar kan dit soms verlies teweegbrengen, anderzijds is de collectie zo ruim en is het wisselend dat we keuzes zullen moeten maken welke we opnemen en welke niet.

Naast foto’s trekken van hun artesanalia ben ik vorige week zondag ook naar een vergadering met alle leden van Rushitamo gegaan om een aantal punten over hun comunitair toerisme te bespreken. Samen met J&R heb ik een beperkte evaluatie op papier gezet ivm met het middagmaal, verloop van de dag, enz. Het was een productieve vergadering waar er goede ideëen zijn uit voortgekomen, namelijk dat we alternatieven gaan bieden voor de wandeling in de namiddag zoals bv. het maken van een eigen juweeltje of samen koken met de indígenasvrouwen. Door behulp van de catalogus zullen we ook een vaste prijzenlijst kunnen leggen bij de producten die ze die dag verkopen. En tenslotte gaan ze ook een ‘polivalente zaal’ neerzetten uit bamboo om de gasten te ontvangen, in de toekomst te vergaderen, enz. Om die in te kleden zullen we ook een aantal uitvergrote foto’s ophangen waar je de rushitamers met elk hun eigen talent aan het werk zult kunnen zien. (Die opdracht levert mij ook persoonlijk heel mooie foto’s op :-))

De voorbije donderdag ben ik met Ria hun boekhouding gaan bekijken. Dit was al een tijd geleden maar het bleek allemaal tamelijk in orde te zijn, wat zeer goed is! Halverwege ben ik wel gaan meehelpen met het bevestigen van cabuya aan een zelfgemaakt werktuig, een soort weefgetouw, van José Manuel. Een moeilijke en trage manier van werken (zie foto). Wel heel gezellig want het was een ideale moment om een beetje te kletsen met Estella en Magdalena, 2 rushitamers, over hun familie, werk, verjaardagen, enz. Beetje per beetje beginnen ze meer over hun leven te vertellen, dat is interessant om naar te luisteren en ook wel een leuke bevestiging voor mij!

Op school heb ik de hele week les mogen geven aan de eerste graad want hun leraar Guillermo was ziek. Het was tijd om eens rond dieren te werken dus hebben we onze eerste voormiddag gewijd aan het maken van dierenmaskers. Het is op zich een drukke klas en alleen soms hectisch om er de orde in te houden maar het resultaat was echt mooi! Konijnen, tijgers, beren, varkens,… hebben die dag de school onveilig gemaakt. De dag erna hadden ze bijna allen hun maskers terug mee, dus ik denk dat ze er zelf heel fier op waren!

De dag erna was voor hun wat minder leuk, onze directeur Fabian had besloten een minga te doen met de kinderen zelf. Dus moest de hele school aarde schuppen om in de plantenbakken te doen, stenen versleuren en afval oprapen. Bij dit laatste had ik een spelletje verzonnen zodat het wat leuker werd voor de kleinsten maar werken blijft nu eenmaal werken… Ethisch gezien had ik het er toch wat moeilijk mee want op de foto’s doet het je toch sterk denken aan kinderarbeid. Maar langs de andere kant moet je dit ook kunnen plaatsen in hun cultuur en levensomstandigheden en zijn die kinderen echt gewend om te werken thuis, en dat zie je duidelijk aan hun tempo. Tegen 11h waren er velen moe maar amai…had wel bewondering voor hun werkkracht! Gelukkig werden we vergezeld met muziek om de sfeer leuker te maken. Het resultaat is echt chique en vanaf deze week gaan we dus groenten en planten kunnen zetten. De plantenbakken staan er al vanaf augustus dus achteraf gezien is het wel jammer dat Fabian gewacht heeft tot nu, als hij toch van plan was om het werk met de kinderen te doen ipv de ouders. Volgens hem heeft dat allemaal te maken met de moeilijke verantwoordelijkheid om ‘keuzes te maken’…tststs…soms moet je toch 3 keer in en uit ademen om je geduld niet te verliezen ;-)
Omdat de grond rondom de school niet zo vruchtbaar is, hebben de kinderen de dag erna allemaal zakken mest meegenomen om over de plantenbakken te strooien. Onderweg werden ze dan één voor één opgepikt door de directeur…dat zou je je bij ons niet kunnen voorstellen :-)

Om de schoolweek af te sluiten ben ik met de kleintjes op excursie geweest! Eerst hebben we grote papieren onderzoeksbrillen gemaakt en zijn we erna met potlood en papier op stap geweest om de dieren van Moraspungo te gaan zoeken en natekenen. Ze zijn echt niet gewoon om zelf te mogen tekenen dus waren ze in het begin een beetje van ‘ik kan dat niet’, maar na een tijd wouden ze zelfs niet meer stoppen. We hebben een nest van biggetjes ontdekt, een wit konijn bij iemand thuis, enkele honden, kevers, een rups (die ze erna subtiel hebben platgetrapt, ze moeten nog veel leren :-)), en vele andere dieren! Sommige tekeningen zijn juweeltjes, anderen zijn allemaal met 2 ogen en 4 poten, maar het feit dat ze zelf volop hebben getekend zonder te vragen hoe het moet, is het belangrijkste van al!

Voor de rest hebben we (eigenlijk Thomas) een pracht van een vulkaan nagemaakt om in onze milieukoffer te steken! We zullen niet al onze ideëen kunnen uitwerken maar enkele waar we zeker voor gaan zijn de weer-memory, ‘wat-komt-waar-vandaan?-dominospel, de dierenmaskers, een vulkaanspel én het waterdruppelspel.

Naast werken zijn er natuurlijk ook ontspannende avondjes geweest… :-)
Met enkele Duvels, die T&J nog in hun frigo hadden staan, hebben we de kolonisten gespeeld :-) In het begin dat ze hier waren hebben ze een Ecuadoriaanse zelfgemaakte versie geknutseld (zie foto), echt chique! Ik ben wel niet gewonnen maar het was spannend, leuk en een beetje nostalgisch…
Het voorbije weekend zijn we dan eerst een avondje gaan uiteten en drinken (eindelijk pasta met heerlijk glaasje rode wijn!!!) in Otavalo en de dag erna samen naar Quito vertrokken om een optreden van een vroegere erasmusvriend van Jasmien te gaan zien. Het ingangsticket was duur maar de moeite waard: een heerlijk buffet ‘all you can eat’, de hele avond door gratis drank en 4 super leuke optredens! We liepen er met ons botinnen en lompen aan tussen alle rijke mensen uit Quito, maar na het eerste ongemak zijn we toch voor de hele avond op de dansvloer beland :-)
Om onze zondag rustig door te brengen, zijn we naar de Zoo van Quito (of eerder Guallabambe) geweest. We hadden niet zoveel verwachtingen maar het was best de moeite! Voor de eerste keer tapirs en reuze schildpadden (van de Galapagos) gezien en nog andere exotische beesten waarvan ik de naam alweer ben vergeten. De setting was prachtig en het was dan ook een mooi dagje om de week mee af te sluiten!

Ondertussen is Ramiro terug thuis en aan de beterhand… Volgens zijn controles blijkt alles terug goed te functioneren. Het is hier de voorbije dagen hectisch geweest met allerlei bezoekjes van familie en vrienden, maar wel leuk voor hun om te merken dat hij graag gezien wordt!

Ik moet dringend stoppen anders wordt het verslag véél te lang, maar ja… zoals je zelf kunt lezen gebeurt er hier elke week wel heel wat! Momenteel last van een zware verkoudheid en serieuze keelpijn, maar nu ik een dagje thuis ben gebleven, heb ik toch eindelijk de tijd gevonden voor weer iets neer te pennen…

Dus deze keer geen kussen maar een dikke knuffel voor allen! :-)

Ann-Marie


PS: Speciaal op aanvraag van Emily; een nieuw fotootje van mijzelf ;-)

PSS: Annelies bedankt voor je reactie. Hier hebben we al de map van ‘Floepje’, maar moest je nog aan interessante lesmappen kunnen geraken, kan je die altijd meegeven met Jeroen. Hij vertrekt over 3 weken (joepie!!!). Stuur mij maar een mailtje moest het lukken! Alvast mercikes :-)